Gruwelijke misdaden werden gepleegd door heel Holland, maar de Langstraat (Kaatsheuvel, Dongen, Sprang-Capelle, Waalwijk en omstreken) had veel last van Bende van de Witte Veer.
1721 was een barre tijd om te moeten leven. Centrale verwarming, telefoon en sociale opvang vanuit de regering bestond niet. Dus mensen moesten vooral voor zichzelf zorgen, waardoor samenwerking met bendeleden heel aantrekkelijk was. Daarvan terugkeren werd heel lastig omdat schooien en landlopen verboden was. Zo groeide de bende al snel uit tot meer van 300 mannen, vrouwen en kinderen. Dat zijn de geruchten in elk geval, want nooit is helemaal duidelijk geworden hoeveel mensen er nu precies inzaten. Dit omdat de meesten een alias gebruikten (schuilnaam) en omdat niet iedereen is opgepakt.
In 1727 kwamen ze aan hun eind toen Swarte Johannes met o.a. Schèle Griet werd opgepakt bij het stelen van een schaap op 't Hoekske (tussen Kaatsheuvel en Waalwijk). De resten van de rovershoofdman liggen in het Leikeven in De Moer.
Nu rest er niets dan een handvol historische gebouwen (o.a. Het Witte Kasteel in Loon op Zand, rechtbank in Den Haag) en herkenbare achternamen (o.a. Smits, De Jong, Zeylmans, Van Loon enz.) waarvan de nazaten nog leven.
Bende gij d'r ok intje van den bende? 😉
Doel van Stichting Bende van de Witte Veer: de waarheid boven tafel krijgen en niets dan de waarheid te verspreiden.
